Veda
Bir telefon geldi, telefonun ucundaki "Mali'de çalışmayı düşünür müsün?" diyordu. Neden olmasın, dünyanın her karış toprağında çalışılabilirdi. Ancak bu tek başıma alabileceğim bir karar değildi, aileme danışmam eşimin ve çocuklarımın fikrini almam gerekiyordu. Sonra ise düşüncesine itibar ettiği arkadaşlarımın/dostlarımın. Konuşmalarda önce bir tepki, sonrasında olabilirliği üzerinde düşünmeler ve sohbetler... Karar vermiştim, gidecektim. Mülakatı, aşısı, vizesi derken gün gelmiş ve uçağın kapısının önündeydim. Vedalar zordur, bu veda zordu. Ne kadar kalacağımızın belirsiz olduğu, canımızın istediğinde dönemeyeceğimiz bir vedaydı bu...